Gıdanın, ilacın ve yaşamın kaynağı olan ormanlar yeniden işlev kazanıyor. Misafirler hasat günlerine katılıyor, İşlevsel Ormanlar atölyelerinde bilgiyi tecrübeyle harmanlıyor ve doğal döngünün parçası oluyor.

Her yapı, geçmişten bugüne uzanan bir zaman köprüsü. Yerel malzemeler, geleneksel teknikler ve modern sorumlulukla yeniden inşa edilmiş bir yaşam(a) alanı. Tarih yalnızca korunmuyor, yeniden yaşanıyor, paylaşılıyor.

Ziyaretçiler artık misafir değil; ortaklar. Yerel tohum, bilgi ve deneyim takasından sezonluk ritüellere, ihtiyaç odaklı paylaşım günlerinden onarıcı iş birliklerine kadar, herkes bu döngünün yaşayan bir parçası.